Üç beş yıl önce birisi çıkıp da “Gün gelecek, yürüyüş biriktireceksin!” dese güler geçerdik. Oysa, doğru öngörü olurmuş. Fırsatını ve de kaslarımızda yeterli gücü bulur bulmaz, karşı konulmaz bir kendimizi dışarıya atıp ‘yerküreyi arşınlama’ isteğine kapılmaya başlayınca anladık. Yaşamın gerçeği: Yaşlanmanın salt kendisi bile başlı başına bir hastalık. Öyle olmasa[…]
Yazının Devamı
Para sesi, kadın sesi, su sesi… En güzel sesler sıralamasında niçin çocuk sesine yer verilmez ki! Öğrenciler, geçen cuma gününden beri yarıyıl dinlencesindeler. Kış ayazına inat, günlük güneşlik havaya sinmiş derin hüznü, onların ‘ruh okşayıcı’ tınıları dağıtıyor. Beş gündür sokaklardan, oyun parklarından, çocuk senfonileri yükseliyor. Senfoni iğretilemesi (metafor) yapınca… Velilere[…]
Yazının Devamı
Her dilin kendi ‘ezgi’si vardır. Konuşurken kullandığımız tümcelerle bir tür ‘beste’ yapmış oluruz. Yabancılar, Türkiye Türkçesinin ezgisini beğeniyorlar. Elbette, sözcükleri doğru seslettiğimiz (telaffuz ettiğimiz) ölçüde. Bilgisizlik ya da özensizlikle ortaya çıkan “ses kakışımı”(Fr. cacophonie), yerli / yabancı kulakları tırmalar. Bu arada, siyaset sahnemizdeki en hafif deyişle ‘biçem (üslup) düzeysizliği’nin çok[…]
Yazının Devamı
Öz Türkçe karşılığı “ekin” olan “kültür”ün (Fr. culture) geniş anlamı: “Tarihsel, toplumsal gelişmelerin kazanımlarıyla bunları yaratmada, sonraki kuşaklara aktarmada kullanılan, insanın doğal ve toplumsal çevresine egemenliğinin ölçüsünü gösteren araçların bütünü.” Ekinin temeli dildir. Bizim için ulusal dil; Türkçe. ‘Başöğretmen’ Atatürk’ün deyişiyle ‘dilimizi, yabancı dillerin boyunduruğundan kurtarmak’, son çeyrek yüzyıldır ulusal[…]
Yazının Devamı
2000’lerin ilk çeyreğini, bugün girdiğimiz yeni yılla bitireceğiz. Ömrümüz yeterse… Orhon M. Arıburnu (1920 – 1989) bir şiirinde , “Dünya döndükçe / Umut fakirin ekmeği / Ye Memet ye…” diyordu ama… İktidar ve bileşenlerinin dışında, 2025 yılı için umutlu olan kimseyi pek göremiyoruz. Ne diyelim? Bizim yine de bir ‘umudumuz’[…]
Yazının Devamı