Ay: Ocak 2020

İstanbul Kuledibi Göz Hastalıkları Hastanesine, sağlık kontrolüne gidiyorduk. Şişhane durağında metro treninden inip Tünel’e çıkmak üzere asansöre bindik. Kabinde bizden başka üç erkek daha vardı. Hareket düğmesine basılınca asansör gıcırdayıp sarsıldı ama hareket etmedi. Kabinin dışındaki boşluktan gelen şırıltıya bakılırsa bir yerlerden kaçak su akıntısı vardı. Ama, hiçbirimiz asansörden inmedik.[…]

İstanbul, soğuk ama karsız bir kış yaşıyor. Kuzey rüzgârları, yağmurun ipince kamçısını şaklatıyor kentin damlarında ve sokaktaki insanların yüzlerinde. Çalışma odamızın penceresine komşu ağacın yapraklarından soyunmuş dallarında kararsız yağmur damlaları; pırlanta küpe ışıltıları içinde ne donuyor ne de toprağa düşüyor. Geçen cuma günü, okullar yarı yıl dinlencesine girdi. Boğaziçi köprüleri, akşam saatlerinde[…]

Sinemada “Yeni Dalga” akımının öncü yönetmenlerinden François Truffaut’nun “400 Darbe”adlı bir filmi vardır. 1959 yapımı filmde Truffaut (1932 – 1984), alkolik bir anne ile kötü üvey babanın mutsuz ettiği 13 yaşındaki bir çocuğun ‘birey olma savaşımını’, büyüleyici bir sinema diliyle anlatır. Filmde, kukla oyunu izlemekte olan bir salon dolusu küçük çocuğun kuklalarla nasıl özdeşleştiğini gösteren beden[…]

Osmanlı Hanedanı, aslında kendilerinin de aynı kökten olmasına karşın Türkleri günahı kadar sevmezdi. Padişahın anı defterinden farksız tarih yazan vakanüvis Naima, “Etrak-ı bîidrak” (Türkler mankafadır) demişti. Padişah II. Murat’ın veziri Lala Yörgüç Paşa (? – 1441), “Bana bir Türk kellesi getirene Osmanlı kaftanı armağan edeceğim.” diye tellallar ünletti. Osmanlı, eş[…]

Bugün 1 Ocak 2020. Yeni yılın ilk günü. Yeni umutların da ilk günü, diyebilmeyi çok isterdik. Ama, toplumca ateşi yüksek bir hasta gibiyiz; ardı arkası gelmeyen bir sabuklama (hezeyan) içinde. Hele, kimilerimize bakınca  –Stefan Zweig’ın aynı adlı romanında işlediği- Malezya kökenli bir tür delilikten mustarip “Amok Koşucusu”nu görüyoruz sanki; eline geçirdiği[…]