Hava durumuyla insanın ruhsal durumu arasında, sanırız bir koşutluk var. Voltaire, “O kadar mutluyum ki utanıyorum.” derken belki de ilkyazın bu bol güneşli, tenimizi / tinimizi okşayan hafif esintili, ‘limonata gibi’ günlerini; mucizevi gökyüzü avizesinin doğuştan varolan yaşam sevincimizi, coşkumuzu karanlığın hapsinden kurtardığı ‘beyaz geceler’ini yaşıyordu. Ama, öte yandan kendini[…]
Yazının Devamı